In het vakblad voor loopbaanprofessionals LoopbaanVisie van augustus 2017, met als onderwerp macht en invloed, werd mijn aandacht getrokken naar het zinnetje “werk is er immers voor mensen, niet andersom”. Dit staat in het artikel over duurzame inzetbaarheid (pag 68).
Een belangrijke bijzin is: “Wat de mens nodig heeft zou centraal moeten staan”
Terecht wordt daar de vraag gesteld, enigszins voorzichtig, dat duurzame inzetbaarheid misschien allereerst wel moet gaan over een duurzame samenleving, waarin zoveel mogelijk mensen een prettige of zinvolle invulling ervaren van het bestaan, passend bij hun persoonlijke behoeften. Prachtig gezegd! Maar helaas (nog) een utopie, gezien onze:
- opgebouwde en huidig functionerende samenleving
- veel mensen kunnen niet verstandig omgaan met zichzelf en anderen, ze zijn niet in staat hun persoonlijke behoeften kenbaar te maken, laat staan verantwoordelijkheid te nemen voor alles wat ze voelen en doen.
Overzicht
Hier kijk ik graag even naar het macro-plaatje. Want, in wat voor een maatschappij leven we nu en hoe kan iemand zijn/haar talenten werkelijk uitleven binnen deze context? Is dat uitleven van ieders talenten überhaupt wel mogelijk?
Nee, dat is het veelal niet.
Individueel geluk, het echt vrij zijn, kan alleen worden ervaren als het individu zijn eigen uniekheid kan uitleven. Alleen dan is hij in staat waarde toe te voegen die ervoor zorgt dat hij zich werkelijk vrij voelt (gezien, erkend en gewaardeerd wordt). Dat is nog lang niet voor iedereen weggelegd. Daarnaast leeft iedereen in een context waar er een afhankelijkheid van geld is gecreëerd. Dat is onze economie en tevens realiteit. Daarbinnen hebben wij ons te handhaven, zeg maar.
Het individu en zijn context werken constant op elkaar in. Dat is niet los te koppelen. Daarin schuilt ook de harde waarheid van ons primitieve bestaan. We krijgen het voor alsnog niet voor elkaar om een werkelijk beschaafde samenleving op te bouwen waarin ieder mens een passende plek kan innemen en niet naar behoefte, maar passend gewaardeerd wordt. Ook al zouden we het willen, we kunnen het (nog) niet. Daarvoor moeten we als mensheid verder ontwikkelen.
Gelukkig blijven we naar die utopische wereld streven. Het zit zo diep in ons, dat streven naar geluk. Gelukkig maar – denk ik dan. Zolang dat er nog is, is er hoop. En hoop doet leven!
Zo buiten, zo binnen
Vanuit een logische (liefdeloze) redenering kun je dan stellen: “Wie houden we nu eigenlijk voor de gek?”. Maar vanuit een compassie- en liefdevolle benadering is dit de schoonheid van het leven en onderdeel van de evolutie van de mens. Die 2 werelden (logische, wetenschappelijke versus compassie- en liefdevolle (abstracte)) zijn constant met elkaar in conflict. Die tweedeling is om ons heen, maar ze zit ook in ons. Logisch, want je kunt de mens niet uit z’n context halen. Je groeit er in op. Het is daarmee net zo goed de innerlijke strijd als de strijd die de mensheid met zichzelf levert. We zitten er allemaal midden in en we doen allemaal -zo goed en zo kwaad als het gaat- “ons ding”. Genoeg bewijs daarover in het nieuws van alle dag.
Er is maar één weg…
Uiteindelijk gaat het om eigen verantwoordelijkheid nemen. Die kun je pas nemen als je je bewust bent waar je verantwoordelijkheid voor moet nemen. En hier ligt onze opvoeding en het onderwijs aan ten grondslag. Maar ja, de meeste mensen kunnen helemaal niet adequaat opvoeden en het onderwijs is afhankelijk van het geldsysteem (inclusief politiek, ingewikkeld verhaal, ga ik hier niet doen) en leidt op om zichzelf te kunnen handhaven in het geldsysteem. Daar nog bovenop: er is geen enkele opleiding die iemand leert opvoeden, wat het betekent om mens te zijn en waar die maffe emoties allemaal vandaan komen en hoe we daar mee om kunnen gaan. Dit blijken essentiële ingrediënten voor iemands persoonlijk levensplezier, zo weten we uit onderzoek (gelukkig is er wetenschap!). Dus, wat te doen?
Mijn overtuiging is, dat zolang we hier niets aan verbeteren, we de behoeften van de mens nooit werkelijk centraal zullen stellen. De belangen liggen (of zijn) daarvoor verkeerd (ingericht). De afhankelijkheid van het geldsysteem is veel te groot. Basta!
Mijn bijdrage aan een betere wereld…
Er is maar één remedie. Begin bij jezelf. Het is de enige weg. Eenvoudig ook, als je eenmaal weet wat je moet doen. Het punt is, als het onszelf betreft, willen we daar eigenlijk niet aan. Dan zeggen we te vaak iets als: “ik zie dat het werkt, dat het goed is, maar niet voor mij”. Dat is een prachtige truc van onze hersenen. We zijn te vaak liever lui dan moe. Het is wat het is.
Kort iets over mij. Ik heb lang gezocht naar mijn levensvervulling. Had geen idee wat ik met mijn leven moest, welke rol het best zou passen. Niemand die mij daarin de weg wees. Half jaar alleen op reis hielp niet, in een hoekje zitten wachten hielp ook niet. Assessments gedaan, allerlei testen/ vragenlijsten ingevuld om mijzelf maar te doorgronden. Ik kreeg wel wat inzichten, maar het bleef oppervlakkig. Ondertussen liep ik van muur tot muur, met vallen en opstaan, waarvan ik ontzettend veel heb geleerd. Soms voelde ik mij compleet verloren. In mijn geval hoorde dat erbij.
Uiteindelijk heb ik mijn roeping gevonden. Door een logisch systeem te gebruiken (Human Design, een systeem dat je DNA doorgrond) en daarmee te experimenteren, mezelf te testen en te bevragen. Het bracht mij de duidelijkheid die ik zocht. Ik begon mijzelf voor het eerst te begrijpen, zo’n 10 jaar geleden (rond mijn 35ste). Wat een opluchting!
Door mijn zoektocht en het niet opgeven daarvan, zit ik nu op dit pad en ben ik loopbaanexpert, of zoals ik het zelf liever noem: loopbaangids. Het is feitelijk mijn persoonlijke roeping en levensmissie en een logisch vervolg op al mijn werkervaring. Werkelijk één van de mooiste cadeaus uit het leven: vrijheid. Ik krijg er nog tranen van in mijn ogen. Heerlijk.
Binnenste buiten
Vanuit het hier geschetste grotere plaatje is het uiteraard aan jou.Of je bereid bent jezelf eens echt binnenste buiten te keren, zodat je voor eens en voor altijd weet wat het beste bij jou past en waarom. Wat je dieper gelegen motieven zijn, welke talenten jij hebt en waar die het beste tot z’n recht komen. Dan bedoel ik niet de standaard competenties, die iedereen lijkt te gebruiken. Nee, het gaat echt om de diepere lagen in jou, waardoor je vanuit inspiratie werkt en leeft. Zo fijn…
In het perspectief van jouw loopbaan is de beste start altijd die van duidelijkheid, anders ben je overgeleverd aan het systeem en diens vragenvuur. Die zijn er altijd op gericht jou te testen, vooroordelen bevestigd te krijgen. Die kun je alleen gepast tegemoet treden, als je de fundamentele duidelijkheid voor jezelf hebt: Wie ben je en waar ben je voor bedoeld? In welke omgeving lever jij de optimale prestatie? Weet jij dat?
Het belang daarvan is van fundamenteel belang, hopelijk zie je dat in. Als je weet wie je bent, wat jouw ware talenten zijn en hoe en waar je die het best kunt inzetten, dan kun jij jezelf prima handhaven binnen dit slecht functionerende systeem. Je krijgt dan wat je nodig hebt. Misschien wel veel meer.
Het is aan jou!
Geïnteresseerd in een levensveranderende ervaring?
Bel of mail:
06-36454134
Dan bespreken we samen wat ik voor jou kan doen.
Tot zo!
Erik
P.S. Als je hier helemaal bent gekomen, dan heb je hier iets mee. Mijn advies: onderzoek het en ga door tot het voor jou duidelijk is. Blijf vragen!
